....Analiza porównawcza sytuacji w polskiej bankowości jest utrudniona. Zmiany właścicielskie w polskiej bankowości skutkują migracją platform komputerowych, kierownictwa i specjalistów oraz zaniechaniem albo znaczną modyfikacją rozwiązań informatycznych. Ponadto szczegóły rozwiązań chronione są w obliczu walki konkurencyjnej i z powodu potencjalnych zagrożen bezpieczeństwa jako tajemnica bankowa. Szerzej od podstawowych modułów stanowiących rdzen (core) systemu znane są internetowe kanały obsługi bankowej, chociażby z tej racji, że klienci z nich korzystają i mają dostęp do menu usług.
Wielu banków wymienianych w zestawieniach „historycznych” już nie ma albo funkcjonują w innych konfiguracjach kapitałowych (np. BIG, Bank Gdański, Bank Kredytowy, Bank Zachodni, Wielkopolski Bank Kredytowy, Powszechny Bank Kredytowy). Z niektórych zostały praktycznie tylko nazwy (np. BPH).
W tym kontekście Bank Przemysłowo-Handlowy BPH w Krakowie to ciekawy przypadek: kiedyś należał do pierwszej czwórki banków polskich (Pekao, BKO BP, Bank Handlowy, BPH) . Potem nastąpiło jego przejęcie przez niemiecki bank HVB, fuzja z warszawskim PBK, przejęcie przez austriacki BA-CA, a na koniec przejęcie większej części przez włoski UniCredito, a resztek przez amerykański GE Money Bank (grupa GE Capital). W BPH w II połowie lat 90-tych prowadzone były projekty informatyczne na dużą skalę (adaptacja i wdrożenie - jednego z pierwszych w Polsce (po Banku Śląskim) - scentralizowanego systemu bankowego (PROFILE amerykańskiej firmy Sanchez), próby opracowania nowoczesnej hurtowni danych oraz przedsięwzięcia integracyjne ze zmieniającymi się właścicielami i partnerami. BPH był upatrywany przez HVB jako pilotowy bank regionalny dla Europy Środkowej i Wschodniej. Słuchy idą, że cząstka pozostała na rynku pod tą nazwą (w GE Capital) niedługo zostanie ponownie sprzedana, aczkolwiek istnieją trudności w znalezieniu inwestora strategicznego. .....
....Bank bankowi nierówny. System informatyczny uniwersalnego banku komercyjnego jest tworem nieporównywalnie bardziej złożonym niż małego detalicznego banku depozytowo- kredytowego.
O złożoności biznesu i systemu dużego banku komercyjnego świadczą najlepiej poniższe dane:
-
Duży wolumenbaz danych, zwykle sięgającykilkusetgigabajtow (GB) a czasemmierzony terabajtami (TB) czy nawet betabajtami(BB). Na ten wolumen składają się informacje o milionach klientów oraz o ich kontach,dane wielu tysięcy transakcjibankowychitp.
-
„Samodzielność” transakcji i kontraktów. Sąone utrzymywane tak jak rekordy główne baz danych,np. transakcje dilerskie, kolejne lokatyitp.rozliczane są w czasie, przechowywanew bazach operacyjnych ażdo momentuustaniaichaktywności.
-
Występowanie produktów i transakcji z datami efektywnymi (do przodu a czasem i do tyłu), zwanymidatami zapadalności, wymagalnościidatą wartościowania (“value date”).
-
Występowanie operacji inicjowanych z określoną częstotliwością (np. pierwszego dnia miesiąca, na koniec kwartału,na koniec roku itp.)lub też realizowanych wg harmonogramu uzgodnionego z klientem (np. przy spłacie kredytów).
-
Międzynarodowy globalnycharakter transakcji w większych bankach komercyjnych, a więc kontrahenci (banki i klienci banków)pochodzić mogą z dowolnego kraju,stosowane sąróżnorodne waluty,wahania ich kursówna rynku międzynarodowymorazsytuacja klientów wpływają napozycję finansową banku
-
Niejednorodny charakter stosowanego w bankach systemu informatycznego: często jest to zestaw wielu specjalizowanychpakietów pochodzących od różnych wytwórców ipowstałych w różnym czasie historycznym. Stwarza to poważne problemy integracyjne i utrudnia uzyskiwanie informacji globalnych w skali banku.
-
Duża złożonośćproduktów bankowych i instrumentów finansowych, wynikająca ze skomplikowanych algorytmów (liczenia odsetek,rat kredytowych, odsetek karnych itp.), występowania wielu stowarzyszonych transakcji (awiza, potwierdzenia, opłaty, płatności, uzgodnienia rachunków nostroitp.), pośrednictwa banków zagranicznych itp.
-
Wysokie obciążenie zarównoobsługątransakcji w czasie rzeczywistymjak iwsadowym przetwarzaniempodczastzw. zamykania dniaoraz generowania raportów dlapotrzebzarządzania finansami banku. Narzuca to konieczność podziału zasobów informacyjnych nabazy operacyjne ibazy informacyjne (w tymhurtownie danych).
-
Realizacja transakcji własnych oraz w imieniu klientów (np. w zakresie papierów wartościowych)
-
Wysoki stopień ryzyka finansowegowymagajego pomiaru(w tym prognozowania) na populacji wielu obiektów zarówno za pomocą metodstatystycznych jak i nieliniowych (opartych np. na modelach sieci neuronowych).
-
Do obsługi dat wstecznych oraz do pomiaru ryzykaniezbędne jestutrzymywanieplików historycznych (np. historiikursów wymiany, stóp procentowych )
-
System informatyczny dużego uniwersalnego banku jest bardzo złożony. Poza podstawowym składnikiemzwanym rdzeniem (core system) występuje wiele innych aplikacji, które w jakimś stopniu muszą być zintegrowane. Na przykład w polskim ING banku (Bank Ślaski) występuje 250 aplikacji, a w głównym (holenderskim) banku ING NV ok.2500. Ustalenie daty wdrożenia systemu jest utrudnione ze względu na kilkuletni okres prac adaptacyjno-wdrożeniowych.
-
Usługi bankowe rozwijają się adekwatnie do postępu technicznego– świadczy o tym tzw. multichannelling (wielokanałowość) czyli usługi oddziałowe, internetowe klasyczne (komputerowe) i mobilne (aplikacje smartfonowe), bankomatowe,infolinie itp.
-
Stopień nasycenia informatycznego działalności funkcjonalnejjest tak duży, iż nowoczesny bank funkcjonuje bardziej jako „skomputeryzowana fabryka”niż jako okienko kontaktowe z klientem. Ma to oczywiście swoje zalety i wady. System relacji z klientami (CRM – Customer Relationship Management)czasem pomaga w tym kontekście.
Różne mogą być kryteria oceny jakości i przydatności systemu dla określonego banku, gdyż zależą one od wielkości, specjalizacji banku i jego możliwości finansowych. ...